Veltingur

Ég held að ég nenni ekki að skrifa þetta á íslensku, en það er sniðugra að gera það þannig, því ég veit að það er hægt að fylgjast með manni hér í vinnunni. Þau vita kannski að ég er að skrifa í Word, en þeir skilja væntanlega ekki glóru í því sem ég skrifa. Alveg eins og dagbókin sem ég hélt þegar ég átti heima á Íslandi. Ég skrifaði hana á íslensku líka, með því í huga að nota það sem dulmál… virkar því miður ekki, þar sem ég skilaði þeim (uppfyllti 5 bækur áður en ég fór þaðan) eftir á Íslandi þegar ég fór.

En ég nenni aldrei að skrifa á íslensku þessa dagana. Það er svo miklu þægilegra að eðlilegra að nota enskuna, og láta puttana leika sér á lyklaborðinu. (Þið sjáið hversu ákveðinn og duglegur ég er… ákvað fyrir mánuði síðan að nota þetta til að halda íslenskunni við, og er strax farinn að gefast upp á því.

Jæja, það er nóg sjálfsvorkunn… ég ætla miklu frekar að skrifa um spurninguna sem ég hef verið að velta fyrir mér upp á siðkastið.

Það er alveg að koma að því, held ég, að ég gæti lifað af tónlistarbransanum. Ég veit ekki alveg hvort það verður hægt, en mér finnst hlutirnir vera að fara í þá áttina. Núna þéna ég u.þ.b. $2000 á mánuði fyrir að vera námsefnahöfundur og það meira en dugar fyrir mig. Ágætis vinna, en mér finnst það erfiðara og erfiðara að mæta á hverjum degi. Ég ætla ekki að fara að kvarta yfir því núna (meira seinna :P), nóg að segja að starfið vantar eitthvað. Kannski er málið að starfið hjálpar eigum nema eigendunum fyrirtækisins… ég vil breyta heiminum, eða að minnsta kosti smá hluta af honum.

Allavega, ég þéna yfirleitt $400-$600 á mánuði af tónlistinni eins og er. Ef ég fyndi 10 nemendur sem væru í tíma tvo klukkutíma á mánuði… þá væri ég kominn með $500 í viðbót á mánuði. Þá vantar svona $900 upp í þetta fyrirnefnda $2000. Kannski sex mánuði í viðbót? Það er bara spurning um hvort maður þorir að taka sjénsinn.